Το "καμπριολέ" ξωκκλήσι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας στη Λήμνο.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Στο ξωκκλήσι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας είχαμε πάει τρεις φορές μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα που βρεθήκαμε και πάλι στην όμορφη Λήμνο. Και, για να είμαι ειλικρινής, εγώ προσωπικώς δεν πήγα ούτε για να προσκυνήσω ούτε για κάνω τον σταυρό μου ούτε για να να ζητήσω από την Παναγιά να αφαιρέσει τα υλικά οικοδομών που παράγουν τα νεφρά μου. Μ' αρέσει απλώς το σημείο όπου είναι κτισμένο το καμπριολέ ξωκκλήσι της, εκεί στα βαθουλώματα των βράχων του Κάκαβου, αλλά και το μονοπάτι που οδηγεί μέχρι εκεί.

Αυτή τη φορά υπήρχε ένας ακόμη λόγος για να επισκεφτούμε την Κακαβιώτισσα. Ήθελα να την βιντεοσκοπήσω από ψηλά καθώς η τελευταία φορά της αεροβιντεοσκόπησης, που έκανα πριν από 4 χρόνια, έγινε σε ακατάλληλη ώρα της ημέρας με τον ήλιο να είναι στην ανατολή και την είσοδο της Κακαβιώτισσας στη σκιά. Έτσι, αυτή τη φορά επιλέξαμε να ανηφορίσουμε στο μονοπάτι το απόγευμα και το αποτέλεσμα ήταν σαφώς καλύτερο.

Οι πληροφορίες που ακολουθούν για την Παναγία την Κακαβιώτισσα είναι από την Ευαγγελία Λιάπη (Πηγή : https://www.mylemnos.gr/panagia-kakaviotisa.html

Το ξωκκλήσι της Παναγιάς οφείλει το όνομά της στο βουνό Κάκαβος. Πρόκειται για μια άσκεπη εκκλησία, η οποία είναι χτισμένη μέσα σε μια εσοχή των βράχων.

Κάτω από το βραχώδες αυτό μπαλκόνι ασκητές ήδη από τα 1305 επέλεξαν τον τόπο του Κάκαβου, για να ασκητέψουν και να δοξολογήσουν την Παναγία. Έχτισαν τον ναΐσκο για να λειτουργούνται οι μοναχοί, που ασκήτευαν στις γύρω σπηλιές του βουνού. Κάποτε οι μοναχοί πέθαναν, καινούργιοι ασκητές δεν ήρθαν και ο τελευταίος που έμεινε, αποφάσισε, να εγκαταλείψει τη Λήμνο και να πάει στο Άγιο Όρος. Πριν φύγει για το όρος, βρήκε ένα Λημνιό από την οικογένεια Μουμτζή, από το Κοντιά, που' χε τη μάντρα του εκεί κοντά και του εμπιστεύτηκε την εικόνα της Παναγίας, το «Ρόδον το αμάραντον». Ο μοχαχός ζήτησε από το βοσκό να ανεβάζει την εικόνα στο ναό κάθε Λαμπροτρίτη για να λειτουργείται. Κατά την παράδοση ο ασκητής μπήκε στη θάλασσα, άνοιξε το ράσο του, το οποίο έγινε βάρκα, και έφυγε για το Άγιο Όρος.

To μετόχι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας βρίσκεται κοντά στο ερειπωμένο πια χωριό Ζεματά στην περιοχή του Κοντιά, 4 μόλις χιλιόμετρα από τη Μύρινα. Η Παναγία η Κακαβιώτισσα είναι ένα από τα πολλά παλαιά αγιορείτικα μετόχια της Λήμνου. Το μετόχι είναι γνωστό ήδη από το 1305, έτος που περιήλθε στην ιδιοκτησία της μονής Μεγίστης Λαύρας. Μοναχοί τότε από τον Άγιο Ευστράτιο, που ανήκαν στη μονή της Μεγίστης Λαύρας, εγκαταστάθηκαν στη σπηλιά για να προστατευθούν από τις επιδρομές των Τούρκων.

Εντυπωσιακή είναι η θέση του ναΐσκου. Βρίσκεται μέσα σε δυσπρόσιτη σπηλιά, στις παρυφές του βουνού. Η σπηλιά βρίσκεται σε ιδανική θέση για ερημίτες. Ακόμα και σήμερα σε μια διπλανή μικρή σπηλιά συναντάμε ίχνη ανθρώπων, που πηγαίνουν στη σπηλιά, για να απομονωθούν και να προσευχηθούν. Υπάρχουν κονσέρβες, πνευματικά χριστιανικά βιβλία και στρωσίδια. Το ξωκκλήσι λειτουργεί και εορτάζει κάθε Λαμπροτρίτη, όταν οι κάτοχοι της εικόνας την ανεβάζουν στον ναό, για να λειτουργηθεί.