Λέρος. Από ψηλά ακόμη πιο όμορφη!

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεφτήκαμε το νησί της Αρτέμιδας τον Οκτώβρη που πέρασε. Ήταν όμως χωρίς αμφιβολία αυτή που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό. Νέοι φίλοι, καινούργια θέματα, εναέρια πλάνα, γνωριμία με εκπληκτικούς και ταλαντούχους ανθρώπους, όπως ο Αντώνης Νταλλαρής και η σύζυγός του Ζαχαρούλα, ο Γιώργος Σιφουνιός και ο γιος του Ευθύμης, η απίθανη μαγείρισσα Γιώτα Κοντογιωργάκη, ο απόστρατος υποναύαρχος του Λ.Σ. κ. Κώστας Τσαντήλας, ο Τάκης Βράνας και η Ειρήνη Γκουγκουλίδου, ο Φράνκο ντι Πιέρρο, και οι εξαιρετικοί μοναχικοί κάτοικοι του Αρχάγγελου Γιώργος Άγουρος και η σύζυγός του Ευρώπη Πουρσανίδου. Τον καλό μου φίλο Τάσο Μαρδόγλου δεν τον ξέχασα. Απλά αυτός είναι διαχρονικός και εκτός συναγωνισμού.

Φτάσαμε στο Λακκί ξημερώματα Πέμπτης με το "Blue Star II" και προσπαθήσαμε εις μάτην να συμπληρώσουμε δυο ώρες ύπνου στο εποχούμενο σπίτι μας. Ο καιρός συνηγορούσε για πτήσεις και έτσι δεν έχασα την ευκαιρία να πετάξω το drone πάνω απ' το Λακκί και την ομώνυμη μαρίνα. Εν τω μεταξύ η καπετάνισσα ασχολήθηκε με τον εντοπισμό ελεύθερου wifi, για τις διαδικτυακές ανάγκες μας, αλλά και με τη μαγειρική, καθώς ο Τάσος θα ερχόταν να μας βρει το μεσημέρι για να φάμε μαζί στο αυτοκινούμενο. Στην πρώτη συνάντηση μαζί του το κλίμα ήταν πάντως συγκινησιακό καθώς η καπετάνισσα τού προσέφερε το πορτραίτο της αείμνηστης Μαρίας που είχε ζωγραφίσει βλέποντας μια φωτογραφία της.

Ένας ταξιτζής συνδρομητής μου με χαιρέτησε στην πιάτσα του Λακκιού καθώς περπατούσα στην προκυμαία απολαμβάνοντας τον πρωϊνό ήλιο. Κάτι το αυτοκινούμενο, κάτι το περίεργο καπέλλο μου, κάτι η λευκή πια γενειάδα μου, κάτι η χαρακτηριστική, όπως λένε, φωνή μου, με κάνουν να μη μπορώ πια να κρυφτώ από αυτούς που με βλέπουν στο YouTube!

Ο Μιχάλης λοιπόν, έτσι έλεγαν τον ταξιτζή συνδρομητή μου, με συμβούλευσε να αναζητήσω κάποια πρόσωπα με τα οποία θα μπορούσα να κάνω ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις. Το οξύμωρο είναι ότι δεν πρόλαβα τελικώς να βρω κανένα από αυτά τα πρόσωπα γιατί ασχολήθηκα με αυτούς και αυτές που μου πρότειναν ο φίλος μου Τάσος Μαρδόγλου και στη συνέχεια ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου "Άρτεμις" Αντώνης Νταλλαρής. Δεν πειράζει, σκέφτηκα. Θα έχω κάτι να κάνω την επόμενη φορά.

Στο Λακκί πάντως περπατούν όλη μέρα οι 1.800 περίπου "πρόσφυγες" και "μετανάστες", που διαμένουν στη δομή φιλοξενίας που βρίσκεται ανάμεσα στο Ψυχιατρείο της Λέρου και τη Ναυτική Βάση, ενώ όλοι ανεξαιρέτως οι οδηγοί των αυτοκινήτων σφυρίζουν συνεχώς χωρίς σοβαρό λόγο και αιτία! Στο Κάϊρο νομίζει κανείς ότι βρίσκεται! Χαρακτηριστική η περίπτωση του οδηγού του λεωφορείου, ο οποίος νομίζω ότι πιο πολύ χρησιμοποιεί την κόρνα του αυτοκινήτου παρά τον λεβιέ των ταχυτήτων!

Στη Λέρο πάντως, ιδίως όταν κάποιος την επισκεφτεί εκτός καλοκαιρινής περιόδου, μπορεί να ησυχάσει και να απολαύσει όλα αυτά που δεν μπορεί να απολαύσει τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο. Ακόμη και τότε όμως η Λέρος δεν μοιάζει σε τίποτε με άλλα τουριστικά νησιά όπως η Σαντορίνη, ας πούμε, η Πάρος, η Κως ή η Μύκονος. Στο νησί υπάρχουν γωνιές, όπως ο Άγιος Ισίδωρος, ο Μπλεφούτης, ο Ξηροπόταμος, τα Δυο Λισκάρια, η Γούρνα, ακόμη και η "τουριστική" Αγία Μαρίνα ή τα Άλιντα, όπου θα βρει τον χώρο και τον χρόνο να ξεχάσει για λίγο την πολύβουη μεγαλούπολη στην οποία διαμένει τον υπόλοιπο χρόνο.

Αν μάλιστα βρει τον τρόπο να πάει, με ένα μικρό έστω σκάφος, μια βόλτα μέχρι το νησάκι του Αρχάγγελου, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής απ' το Παρθένι, τότε θα διαπιστώσει ότι ο παράδεισος δεν είναι τελικώς πολύ μακριά. Εκεί θα τον περιμένει μια μικρή μεν, αλλά όμορφη παραλία, και το ζευγάρι του Γιώργου και της Ευρώπης που θα ικανοποιήσουν κάθε διατροφική επιθυμία του στη μοναδική ταβέρνα της βραχονησίδας που ακούει στο όνομα "Στίγμα".

Και ενώ όλες οι ημέρες κατά την διάρκεια της παραμονής μας στη Λέρο ήταν σχεδόν καλοκαιρινές, την 28η Οκτωβρίου μας θυμήθηκε ο κακός μας ο καιρός με μια νεροποντή άνευ προηγουμένου και μια σκοτεινιά που έκρυψε την Αγία Μαρίνα από το κάστρο του Παντελιού! Εκεί ακριβώς είχαμε σκαρφαλώσει με το αυτοκινούμενο εκείνη τη βροχερή και σκοτεινή ημέρα περιμένοντας τους φίλους μας για να γευματίσουμε μαζί τις λεμονάτες μπριζόλες με το κριθαράκι που είχε ετοιμάσει η καπετάνισσα.

Ούτε καταλάβαμε πάντως πώς πέρασαν 11 ημέρες αφού τον χρόνο και την καρδιά μας έκλεψαν ο Αντώνης Νταλλαρής και η σύζυγός του Ρούλα Χατζηκωνσταντίνου στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Άρτεμις" https://www.ribandsea.com/face/4561-o-antonis-dallaris-kai-i-royla-xatzikonstantinou-miloyn-gia-ton-politistiko-kai-morfotiko-syllogo-tis-lerou-artemis.html ο κεραμίστας Γιώργος Σιφουνιός και ο γιος του Ευθύμης https://www.ribandsea.com/face/4563-giorgos-sifounios-o-aftodidaktos-keramistas-tis-lerou.html η αξιαγάπητη μαγείρισσα Γιώτα Κοντογιωργάκη https://www.ribandsea.com/face/4562-xoxlioi-stifado-me-glykopatata-xlepes-kai-pansetes-ston-ksylofourno-apo-ti-giota-kontogiorgaki.html ο Πρόεδρος και η Αντιπρόεδρος της Ομάδας Έρευνας και Διάσωσης Λέρου, Τάκης Βάρνας και Ειρήνη Γκουγκουλοπούλου αντιστοίχως https://www.ribandsea.com/face/4564-omada-erevnas-kai-diasosis-lerou.html ο Φράνκο ντι Πιέρρο https://www.ribandsea.com/face/4565-o-frantsesco-di-pierro-skalizei-tin-istoria-tis-lerou.html ο συνταξιούχος αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος, ενενηντάχρονος σήμερα κ. Κώστας Τσαντήλας https://www.ribandsea.com/face/4566-yponayarxos-l-s-e-a-konstantinos-tsantilas-metatheseis-lathrometanastes-koronaios-kypriako-leros-2.html ο Γιώργος Άγουρος και η σύζυγός του Ευρώπη Πουρσανίδου στον Αρχάγγελο https://www.ribandsea.com/travels/4560-mia-aksexasti-thalassini-volta-ston-arxaggelo-tis-lerou.html και, βεβαίως, ο πάντα φιλόξενος φίλος μας Τάσος Μαρδόγλου, τον οποίο ευχαριστούμε για όλα και κυρίως για τη θαλασσινή βόλτα μέχρι τον Αρχάγγελο.

Ευχαριστούμε την εταιρεία "BLUE STAR FERRIES" που μας ταξίδεψε για άλλη μια φορά στο Αιγαίο.