Η αντίστροφη μέτρηση για τον περίπλου της Ευρώπης με φουσκωτό άρχισε!

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το 2016 έβγαλα από το σκονισμένο μπαούλο των αναμνήσεων και των χαμένων προσδοκιών ένα παλιό μου όνειρο, που είχα κλείσει εκεί το καλοκαίρι του 1991, όταν επέστρεφα με τον δεκάχρονο τότε γιο μου από τη Σκωτία με το επτάμετρο Olympic. http://www.ribandsea.com/memo/292-2010-03-10-11-08-40.html Νόμισα, για μια στιγμή, ότι το όνειρο εκείνο, να κάνω δηλαδή τον γύρο της Ευρώπης με ένα μικρό φουσκωτό σκάφος, διασχίζοντας τα πλωτά ποτάμια της, τη Μαύρη Θάλασσα, τμήμα της Βόρειας Θάλασσας και τη Μεσόγειο, θα μπορούσε επιτέλους να πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι του 2017. Μια επιθυμία που έμελλε ωστόσο να μείνει όνειρο θερινής νυκτός.

Βρήκα βεβαίως σκάφος, χάρις στην ευγενική προσφορά του Τάσου Χατζησταματίου, κατασκευαστή των ελληνικών ποιοτικών φουσκωτών σκαφών "Barracuda", αλλά δεν κατάφερα να εξασφαλίσω κινητήρα και χρήματα για τα καύσιμα. Πώς να κάνω 7.000 ν. μίλια αν δεν έχω κινητήρα, χρήματα για τα καύσιμα και, βεβαίως, τον κατάλληλο άνθρωπο που θα θέλει και θα μπορεί να με ακολουθήσει;
http://www.ribandsea.com/travels/2393-i-antistrofi-metrisi-gia-ton-gyro-tis-evropis-me-fouskoto-arxise.html

Ο απόπλους δεν πραγματοποιήθηκε λοιπόν τον Μάϊο του 2017, όπως ήλπιζα. Αποφάσισα, εν τούτοις, να μην κρύψω και πάλι το όνειρό μου στο σκονισμένο μπαούλο των αναμνήσεων και των χαμένων προσδοκιών. Το έβγαλα λοιπόν στον αέρα, κατά την διάρκεια του πρόσφατου ναυτικού σαλονιού, το εκμυστηρεύτηκα στον Γιώργο Καρρά και εκείνος, χωρίς να το πολυσκεφτεί, υπεσχέθη να μου δώσει ένα Laser 4.99! Στη συζήτηση έτυχε να είναι παρών και ο Γιώργος Λειβαδίτης, υπεύθυνος του τμήματος εξωλεμβίων της Yamaha, ο οποίος υπεσχέθη κι' αυτός με την σειρά του να μου δώσει μια τετράχρονη 130 hp και μια 5άρα βοηθητική! Δεν είχα λοιπόν πια παρά να προσπαθήσω να εξασφαλίσω τα καύσιμα και να βρω συγκυβερνήτη...

Καθώς ο χρόνος κυλούσε κι' εγώ δεν είχα ακόμη δημοσιοποιήσει το όνειρο, φθάσαμε αισίως στις αρχές Ιανουαρίου. Άρχισα να υπενθυμίζω στον Γιώργο Καρρά την υπόσχεσή του και να του λέω πως το σκάφος πρέπει να είναι έτοιμο μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου ώστε να μου δοθεί ο χρόνος να το εξοπλίσω, να κάνω τις απαραίτητες δοκιμές και μετρήσεις, να κάνει ο κινητήρας το πρώτο του service και να μπορέσω να σαλπάρω στα τέλη Μαίου.

Ο Γιώργος άρχισε να γυροφέρνει τη συζήτηση και να μου λέει ότι έχει σε εκκρεμότητα πολλές παραγγελίες, οι οικονομικές του υποχρεώσεις απέναντι στο αδηφάγο κράτος τρέχουν και, συνεπώς, δεν θα μπορέσει να είναι συνεπής απέναντί μου. Καθώς δεν είχα άλλα χρονικά περιθώρια για χάσιμο, και ενώ είχα ήδη αρχίσει τις συζητήσεις για την εξασφάλιση χορηγών και συγκυβερνήτη, τηλεφώνησα στον Τάσο Χατζησταματίου, μολονότι μερικούς μήνες νωρίτερα μου είχε πει ότι δεν έχει πια την οικονομική δυνατότητα να μου δώσει το εξάμετρο Barracuda. Ο Τάσος με άκουσε με προσοχή και μου είπε : "Επειδή δεν θέλω να χαλάσω τις σχέσεις μου με τον Καρρά, δώσε μου λίγο χρόνο να μιλήσω πρώτα μαζί του, στη συνέχεια να βεβαιωθώ ότι θα σου δώσει η Yamaha κινητήρα και μεθαύριο θα σου απαντήσω".

Πράγματι, δύο ημέρες μετά ο Χατζησταματίου μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι ετοιμάζει ήδη ένα "Barracuda" 5.98 και μπαίνουμε στην τελική ευθεία για το ταξίδι, με δεδομένο ότι η Yamaha θα τοποθετήσει στο σκάφος έναν τετράχρονο κινητήρα 150 hp και μια βοηθητική! Χαράς ευαγγέλια! Αν μάλιστα προστεθεί σ' αυτά η θετική ανταπόκριση του Γιώργου Πολυχρονίου ότι το περιοδικό "Boat and Fishing" θα είναι ανάμεσα στους χορηγούς επικοινωνίας και η απόφαση των μελών του Δ.Σ. του "Λεριακού Ομίλου Σκαφών" να θέσουν το ταξίδι αυτό υπό την αιγίδα τους, τότε δεν μένει τίποτε άλλο παρά να βρω το δεύτερο μέλος του πληρώματος, έναν τηλεοπτικό σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας, σαν μεγάλο χορηγό επικοινωνίας, και να εξασφαλίσω χορηγό για τα καύσιμα. Βρω δεν βρω πάντως χορηγό για τα καύσιμα, το ταξίδι θα γίνει! Αν είμαι βεβαίως καλά, καθώς όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. Η αντίστροφη μέτρηση λοιπόν για το ταξίδι που θα φέρει τον τίτλο "Στα χνάρια του Ιάσονα", άρχισε!

Συνεχίζεται...